Hasretim, gökgürültüsü- şimşek oldu. Kalbimi vücudumu, benliğimi titretiyor artık. Az kaldı diyorum kendime dayan Salime, 3 Nisan kavuşma günü dayan. Gök gürültüsü-şimşek gibi tüm benliğimi saran kıpırtı, çoşku, yükselen sevgi dalgaları göğsümden fırlayacak gibi. Dayan vücüdum dayan. Dayan kalbim dayan. Yağmur yağmaya başlıyor. Dayanamıyor. Gözpınarlarım salıyor kendini. Yağmur olup akıyor önce sicim gibi. Sonra kendi kendine süzülüyor için için. Rahatlıyorum biraz. Kavuşma anımızı hayal ediyorum bir film gibi. Havaalanında görünce birbirimizi, koşup sarılıyoruz sımsıkı, sindire sindire öpüyorum o mis yanaklarından, kokluyorum yumuşacık tenini. İşte o zaman, güneş sapsarı sıcağıyla ısıtıyor tüm bedenimi. Sevgin, güneş kadar sıcak Derin’im. Kollarım gevşiyor.
Ne söz, ne akıl, ne düşünce,
kocaman bir düş içindeyim.
Ve yüreğimde kocaman sevgin, Derin’im
Duygusal halimin yoğunluğu ifade biçimimi de değiştirdi. Sıradışı cümlelerim sanki düzene girdi. Tıpkı şiir gibi. Kelimeleri güzel bir şekilde dizelemeye başladım. Bunu sana borçluyum Derin’im.
Sevgiyle kalın
Salime Kaman
17.02.2014
Bir yanıt yazın